Hoe John Kotter wat nuance brengt in de 'of' discussie tussen change management en change leadership.

In 2016 publiceerde John Kotter ‘Zo doen we dat hier niet!’ een opvolger van zijn populair referentiewerk ‘Onze ijsberg smelt’. De formule van beide boeken is gelijklopend, Kotter vertelt een fabel over een groep dieren om zijn inzichten over verandering en het aanpakken ervan met de lezer te delen.

Het eerste boek (2005) brengt een verhaal over een pinguïn kolonie. De fabel vertelt een herkenbare realiteit en schept een toegankelijk denkkader om een veranderaanpak vorm te geven. Tot op vandaag is het een bron van inspiratie en inzicht voor leiders van verandering.

In zijn boek uit 2016 brengt Kotter, door middel van het verhaal over een groep stokstaartjes, een genuanceerde kijk op het “management versus leiderschap”-thema. Kort door de bocht zou je management kunnen lezen als een meer sturende benadering van leidinggeven en leiderschap als een meer participatieve benadering.

Te vaak gaan opinies of discussies over dit thema gepaard met een gepolariseerde boodschap (al dan niet uitgesproken). De ondertoon is wel vaker dat het meer sturende management passé is  en dat het leiderschap gelijk staat aan ‘mee zijn met je tijd’. Uitspraken als ‘zelfsturing is de nieuwe standaard’, ‘moderne organisaties zijn agile’, … zijn enkele illustraties van die impliciete polariserende boodschap.

Vaak is het deze vereenvoudigde boodschap/perceptie die er vanaf de start voor zorgt dat een stuk van de organisatie meewarig kijkt naar goed bedoelde initiatieven en voornemens om de complexe, snel evoluerende realiteit het hoofd te bieden met nieuwe manieren van leiden.

Kotter kiest niet voor polarisatie, geen verhaal over management als old school en leiderschap als de holy grale, maar poogt om de merites van beide samen te brengen. Hij schets de zoektocht die veel leidinggevenden delen. Een zoektocht naar een balans tussen loslaten en structureren, tussen verantwoordelijkheid geven en verantwoordelijkheid nemen, tussen innovatie en business as usual, …

Die genuanceerde stellingname maakt het misschien wat lastiger. Ons brein haalt namelijk enorme efficiëntie voordelen uit het categoriseren van informatie. Maar soms zorgt die categorisatie ervoor dat we blind worden voor nuances, dat we in hokjes of kleurtjes gaan denken. En laat nu net die nuancering een stuk van de sleutel tot succes zijn.

Laat jouw zoektocht er eentje zijn met nuances, met ruimte voor debat over wat werkt, wat niet werkt, wat nodig is, wat overbodig is, …! Gezond verstand is niet passé.

Neem contact op